Το μικρό καρδερινάκι στο απέναντι παγκάκι

Monday, October 30, 2006

.

Θέλω τη μαμά μου.

Thursday, October 26, 2006

Κι είναι πολύς ο πόνος να τον μετράς

Αυτό που κατάλαβα εδώ και καιρό είναι πως ο πόνος κρύβει μέσα του πολύ εγωκεντρισμό. (ναι δεν είμαι η πρώτη που το σκέφτηκα, κάποιος άλλος το χε πει πριν από μένα, αλλά δεν ξέρω ποιος, άσε με να κάνω το ποστ!).

Όλοι νομίζουμε ότι κανείς δε μας καταλαβαίνει και ότι εμείς πονάμε περισσότερο από τους άλλους. Ξέρεις εσύ αν εγώ κλαίω το βράδυ και γιατί;; Ξέρω εγώ αν εσύ κλαις το βράδυ και γιατί;; Κι ακόμη αν μου φαίνεται χαζός ο λόγος που εσύ κλαίς ή κλαίγεσαι, σέβομαι το ότι νιώθεις άσχημα κι εύχομαι να κάνεις το ίδιο κι εσύ για μένα. Ποτέ δεν ξέρω ο άλλος τι κρύβει μέσα του ή τι έχει περάσει. Ο κάθε είδους πόνος είναι πόνος.* Μπορεί να είναι θέμα καρδιάς, μπορεί να ειναι σφάκτης, μπορεί να είναι χωρισμός, μπορεί να είναι σκωληκοειδίτιδα, μπορεί να είναι αποτυχία σε γραπτό, μπορεί να είναι πονοκέφαλος. Ανάλογα με τη ζωή και τα μέτρα σου κρίνεις για τι αξίζει να πονάς και για τι όχι. Κι εσύ πονάς, κι εγώ πονάω, κι αυτός πονάει, όλοι πονάμε (το λενε και οι Rem) (εδώ μέχρι κι ο Κιάμος έχει πονέσει γι αυτήν!:p) αλλά παρόλ' αυτά όταν πονάμε, όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από μας :p
Ωραίο δεν είναι;

Δεν υπάρχει τίποτα πιο αληθινό απ' το κλαμα. (Αυτό το χει πει ο Θηβαίος :p)



*Κάτι είπα τώρα .

Παραλήρημα (είδες, το έγραψα σωστά :p) No.' έχω χάσει το μέτρημα'.

Υ.Γ Δε θέλω κανείς να ψάξει αν έγραψα σωστά το "σκωληκοειδίτιδα". Το έλεγξα στο Μπαμπινιώτη :p

Friday, October 20, 2006

Μέσα κι έξω

Όλο κάτι λείπει. Μα τι λείπει επιτέλους;
Αποτυχία.Γενική και ειδική. Μέσα κι έξω. Καμιά όρεξη για προσπάθεια. Βαρεμάρα, καφέδες που δεν με κρατάνε ξύπνια, ηλίθια ανέκδοτα για να κάνω τους άλλους να γελάσουν. Στη στάση του λεωφορείου βράδυ μεσάνυχτα ποιος σου κρατάει το χέρι ε; Κρύο, πολύ κρύο.

Όλο κάτι λείπει. Μα τι λείπει επιτέλους;; Το κομπιούτερ μου διαμαρτύρεται. Ανάβει, σβήνει, το ανάβω, ξανασβήνει, ξανανάβει, ξανασβήνει. Τελικά καταλαβαινόμαστε μ'αυτό το μηχάνημα. Μας επηρεάζουν οι καιρικές συνθήκες. Κρύο, πολύ κρύο.

Μα τι λείπει επιτέλους;;;Να ξέρεις, όσες φορές είπα "δεν αντέχω άλλο"το εννοούσα. Κι ας φτιάχναν τα πράγματα μετά. Μόλις ξυπνήσω ανάβω το ράδιο μήπως προλάβω να μην ακούσω τίποτα, με καταλαβαίνεις;

Monday, October 16, 2006

Για λίγο

Μούφα μας βγήκε ο πρώτος όροφος. Σαν ισόγειο σκοτεινό. Βλέπω μόνο το δρόμο και τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Και αν περάσει κανένας περαστικός. Και αν με προσπάθεια φανεί λίγο ουρανός. Φεγγάρι δε, ούτε συζήτηση. Τι κλαμα έριξα τη νύχτα με τα δυο φεγγάρια δε λέγεται.
Έτσι πονάει περισσότερο ο πρώτος όροφος. Κι έτσι πονάει περισσότερο το "Ας ερχόσουν για λίγο". Εγώ στον τέταρτο έπρεπε να μεινω.


Υ.Γ. Απ' τους υποθετικούς λόγους, αγαπημένος μου πλέον είναι το "ΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ".

Sunday, October 08, 2006

...

Όλα τα 'χε η Μαριωρή, το je t' aime της έλειπε.

Σαν κωμωδία αμερικάνικη πέρασε και τούτη η βδομάδα κυρίες και κύριοι.


Υ.Γ. Ε ρε γλέντια.
Υ.Γ.2. Χάιντε χάιντεεεε
Υ.Γ.3. Ώππα λέλλο θκυό τρεις πας στη μοτόρα.
Υ.Γ.4 Ok! Are you crying too??
Υ.Γ.5 Εφόσον η μύγα λέγεται fly και η πεταλούδα butterfly, η πεταλούδα σημαίνει πως είναι μύγα με βούτυρο;;