Μαθηματικά

Υπολογίζοντας πόση ώρα περιμένω στην ουρά της τράπεζας κάθε μήνα, κατέληξα στο ότι :

• περιμένω περίπου1 ώρα καθε μήνα.
• 1 ώρα x 12 μήνες = 12 ώρες (καλά μιλάμε για ανωτέρου επιπέδου μαθηματικά)
• 12 ώρες x 4 χρόνια (αν υποθέσουμε ότι θα τελειώσω τις σπουδές μου κανονικά...αν υποθέσουμε λέω..) = 48 ώρες

--> πάνω κάτω χάνω 2 μέρες απ' τη ζωή μου. Στις οποίες θα μπορούσα κάλλιστα να πάω μια εκδρομούλα, να κάνω ένα εκατομμύριο βόλτες, να ερωτευτώ κ.λ.π

(Θα μπορούσα βέβαια να υπολογίσω και πόσες μέρες χάνω απ' τη ζωή μου στο ίντερνετ αλλά θα έβγαινε κανένα εξάμηνο οπότε δε με συμφέρει να το κάνω. )

Δε βαριέσαι, χαλάλι κι οι 2 μερες στην ουρά. Μπορεί εκείνες τις ώρες να με πατούσε αυτοκίνητο που λέει ο λόγος.

Μα να μη μπορώ να κρυφτώ πια ;;;;

Ακριβώς δίπλα από το σπίτι μου έχει σχολή μπαλέτου, οπότε κάθε απόγευμα βλέπω κοριτσάκια, μαμάδες, μπαμπάδες να μπαινοβγαίνουν και το καλύτερο, ακούω και μουσική.

Βγαίνω λοιπόν στη βεράντα-σαν καλή νοικοκυρά (μη γελάς)-να απλώσω.
Ξαφνικά...ενόσω συγκεντρωνόμουν στην ιεροτελεστία του απλώματος (μήπως και μου πέσει κανα σεντόνι στο αποκάτω διαμέρισμα δηλαδή, όχι τίποτα άλλο)
ακούω μια φωνή γεμάτη ένταση και ταραχή...

-ΚΑΤΕΡΙΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΣΥΓΚΡΑΤΗΗΗΗΗΗΣΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

...

Πικρία

Οι χαραμάδες απ' το σεισμό δεν άργησαν να φανούν.
Και τώρα μπάζει και κρυώνω. Κι απ' το βοριά κι απ΄ το νοτιά.
Κρυώνω πολύ.


"Σε πονάει με τη νοτιά;"- Όχι, απ' αλλού πονάω.

Ν.Κ.

Η επιστροφή No.1

Επιστροφή, αναστροφή, καταστροφή…όπως θες.

Η επιστροφή

Μου εξασφάλισε πολλές εμπειρίες, πολλές όμορφες στιγμές, πολλές φωτογραφίες, πολλές βόλτες, πολλές αγκαλιές, πολύ ύπνο, πολύ γέλιο και φαΐ για τους επόμενους τρεις μήνες…

Η αναστροφή

Κι εκεί που με λύπη άφησα το φοιτητικό διαμερισματάκι μου για να περάσω τις γιορτές με την οικογένεια κι ενώ το νοστάλγησα πολλές φορές, βρέθηκα να μη θέλω να τους αφήσω ποτέ ξανά. Η μητέρα μου μού χάρισε την πιο ωραία κάρτα που έχω διαβάσει στη ζωή μου. Ο πατέρας μου μεγάλωσε χθες κατά ένα χρόνο. Τα αδέρφια μου είναι δίχως αμφισβήτηση τα πιο τέλεια που θα μπορούσε να ΄χει κανείς. Ο γάτος δεν ξέρω πότε πρόλαβε αλλά έγινε διπλάσιος. (σε πάχος…). Τους σκέφτομαι όση ώρα γράφω και μου λείπει η «αξιολάτρευτη» φασαρία τους.

Η καταστροφή

«Να θυμάσαι ότι εμείς σε στέλνουμε για να σπουδάσεις κι όχι για να κάνεις τουρισμό.
Αυτό σημαίνει ότι μετά το πανεπιστήμιο πρέπει να διαβάζεις κι όχι να κάνεις βόλτες»
(…)



Συμπέρασμα: Αν και η πρώτη μέρα της επαναστροφής* είναι δύσκολη και συχνά επιφυλάσσει κλάματα, οι επιστροφές αξίζουν πάντα τον κόπο!!!


* δική μου δημιουργία (!) που σημαίνει την επιστροφή από τον προορισμό της επιστροφής!




“Will you miss me , will you miss me when I’m gone?”

Ραμ παμ παμ παμ παμ

"Μπρος στα σκαλοπάτια σου παράσταση θα στήσω
Θα 'ρθουνε ορχήστρες με τρομπόνια και βιολιά"


Καλή μας χρονιά!


Υ.Γ : Αυτή η χρονιά ήδη έχει αρχίσει με μια εξαφάνιση.